เป้าหมายในการเลี้ยงดูลูกแบบคริสเตียนคืออะไร

พระคัมภีร์พูดว่าลูกของเราเปรียบเสมือนลูกธนู (สดด.127:3-4) สิ่งสําคัญ คือเราต้องรู้ว่าเป้าหมายคืออะไรและต้องเล็งไปในทิศทางใด อะไรคือจุดประสงค์ของพระเจ้าที่ใส่คันธนูไว้ในมือเรา ก่อนจะตอบคําถามนี้เราต้องตอบคําถามสั้นๆ ต่อไปนี้ก่อนว่า อะไรคือจุดประสงค์ที่เรามีตัวตนอยู่ พระวจนะบอกว่า “ทุกสิ่งถูกสร้างขึ้นโดยพระองค์และเพื่อพระองค์” (คส.1:16) พระเจ้าสร้างโลกให้ประกาศพระสิริของพระองค์ (สดด.19:1) พระองค์สร้างมนุษย์ขึ้นมาเพื่อพระสิริของพระองค์ (อสย.43:7) และนี่คือเหตุผลที่ว่า “เพราะฉะนั้นเมื่อพวกท่านจะรับประทาน จะดื่มหรือจะทําอะไรก็ตามจงทําเพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า” (1 คร.10:31)

พระเจ้าไม่เพียงแต่สนใจในการแผ่ขยายพระสิริของพระองค์ออกไปทั่วโลก แต่ยังประสงค์ให้เกิดขึ้นยาวนานตลอดทุกยุคทุกสมัยด้วย  ขอให้ดูตัวอย่างที่ว่า ทั้งพื้นที่ (แผ่นดินโลกทั้งสิ้นเต็มไปด้วย”) และเวลา(“เป็นนิตย์”) นำมาใช้ในสดุดี 72:19 “สาธุการแด่พระนามรุ่งโรจน์ของพระองค์ เป็นนิตย์ ขอให้แผ่นดินโลกทั้งสิ้นเต็มไปด้วยพระสิริของพระองค์ อาเมน และอาเมน” คําว่า “เป็นนิตย์” หมายถึงอะไรในที่นี้และเวลานี้ และหมายถึงอะไรในประวัติศาสตร์ ผู้เขียนสดุดีได้ให้คําจํากัดความไว้ในสดุดี 79:13 “แล้วข้าพระองค์ทั้งหลายผู้เป็นประชากรของพระองค์ เป็นฝูงแพะแกะแห่งทุ่งหญ้าของพระองค์ จะขอบพระคุณพระองค์ เป็นนิตย์ข้าพระองค์ทั้งหลายจะกล่าวสรรเสริญพระองค์ทุกชั่วชาติพันธุ์” แล้วพระเจ้าแผ่ขยายพระสิริมาตลอดประวัติศาสตร์ได้อย่างไร ก็โดยการที่คนรุ่นหนึ่งส่งต่อความเชื่อไปยังอีกรุ่นหนึ่ง พระองค์ใช้พ่อแม่เป็นช่องทางในการทําเช่นนี้เพราะพวกเขาได้รับตําแหน่งอันทรงอิทธิพลที่สุดในการสอนคนรุ่นที่กําลังจะมาถึง (คือลูกๆ) จุดประสงค์ของพระเจ้าสําหรับเราในการเลี้ยงดูลูกก็คือ การนําลูกของเราให้รู้จักและรักพระองค์ (ฉธบ.6:4-9) ทําไมน่ะหรือ ก็เพราะลูกของเราจะได้ส่งผ่านความจริงแห่งพระสิริและความดีงามของพระเจ้าไปสู่คนรุ่นต่อไป (สดด.78:4)

เป้าหมายของเราในการเลี้ยงดูลูกคือ การแผ่ขยาย “พระสิริเป็นนิตย์”  ดังนั้น อย่าคิดว่าภาระงานจําเจประจําวันของคุณในฐานะพ่อแม่จะไร้ประโยชน์ แต่ขอให้คิดถึงเกียรติอันยิ่งใหญ่และความชื่นชมยินดีที่ได้แผ่ขยายพระสิริอันไร้ขีดจํากัดและมหัศจรรย์ของพระเจ้าตลอดทุกยุคสมัย “เพราะสิ่งสารพัดมาจากพระองค์ โดยพระองค์ และเพื่อพระองค์ ขอพระเกียรติจงมีแด่พระองค์ตลอดไปเป็นนิตย์อาเมน” (รม.11:36)

บทความนี้ดัดแปลงมาจากหนังสือ “การเลี้ยงลูก”